Ne kadar da garip! Taşı altına çeviren bir mucizeden ne istifade edeceğim. Bu olayda benim düşüncemi aydınlatan ve konumumu yükselten şey nedir ki? Oysa görmekte olduğumuz şu Kur’an’ın mucizesi, daha faydalı ve daha iyidir.
İşte bu sebeple Müslümanlar, Kur’an’a karşı yalan yanlış şeylerin konuşulduğu toplantıları önemsememeleri, orada olanlarla ilgilenmemeleri ve hem o meclisten hem de oradakilerden uzak durmaları konusunda sorumlu tutulmuşlardır:
“Ayetlerimiz hakkında ileri geri konuşmaya dalanları gördüğünde, onlar başka bir söze geçinceye kadar, onlardan uzak dur. Eğer şeytan sana unutturursa, hatırladıktan sonra, artık o zalimler topluluğu ile oturma (En’am Suresi 68)
O meclisi terk etmeleri hususundaki emir, bir sonraki ayette de tekrarlanmıştır: “Dinlerini bir oyun ve eğlence edinen ve dünya hayatının da aldattığı kimseleri terk et (En’am Suresi 70)
Evet Hz. Peygamber (s.a.v.) tebliğini yaptıktan sonra, onlardan ayrılıyordu. Zira tebliğ görevi halen yürürlüktedir. Onlardan yüz çevirme emri ise, boş söz söyleme ve kötü işlerle meşgul olma hususunda, onlarla birlikte olmaktan sakınmayı ifade eder. İşte kendini beğenmiş bu cahiller, yaptıkları şeylerden dolayı başlarına musallat olarak Cehennemde, uyanacaklardır.
İşte burada yüce Resul (s.a.v)’e bir telkin geliyor. Bu telkinde, kesintisiz öğütlere rağmen kötü gelecekleri ile ilgili, içinde üzüntüyü de barındıran, müşriklere şöyle bir azarlama vardır;
De ki: Allah’ı bırakıp da, bize fayda veya zarar veremeyecek olan şeylere mi tapalım? Allah bizi doğru yola ilettikten sonra, şeytanların saptırıp şaşkın olarak yola düşürmek istedikleri, arkadaşlarının ise, ‘Bize gel!’diye doğru yola çağırdıkları şaşkın kimse gibi geri (inkarcılığa) mi döndürüleceğiz” (En’am Suresi 71)
Kaynak: Muhammed Gazali / Kur’an’ın Konulu Tefsiri / bkz: 154
