Şeytanla birlikte olan insan, kesinlikle işinde başarılı olamaz; aksine o, büyük bir sahtekarlığın veya aldatılmış bir oyunun içindedir.
Şeytan kısa veya uzun dalgalı yayınlar yapan cihazlara sahiptir, ancak insan bu yayınları hem dinleyebilme ve hem de dinlememe gücüne sahiptir. Yani dinleyebilir de dinlemeyebilir de. Kim alıcılarını belirli bir verici istasyonuna doğru çevirirse, istediği şeyi dinler. Yoksa o güvenlik içinde emniyettedir. Şeytan sadece yayın ve propaganda yapma gücü ve kudretine sahiptir. Yoksa bir insanı zorla yoldan çıkarma ve saptırma gücüne kesinlikle sahip değildir.
İlginç olan, insanoğlunun, cennetten kovulurken atasının başına gelenleri unutmuş olması, özellikle şeytan tüm Ademoğlu’nu hak yoldan ayırmaya ve saptırmaya yemin etmişken, aynı insanın bu felaketlerin tekrar etmesine hiç aldırmıyor olmasıdır.
“İblis dedi ki: Öyle ise beni azdırmana karşılık, muhakkakki ben de onları saptırmak için senin doğru yolunun üstüne oturacağım. Sonra elbette onlara önlerinden, arkalarından, sağlarından ve sollarından sokulacağım ve sen onların bir çoğunu şükredenlerden bulmayacaksın (Araf Suresi 16-17)
Kaynak: Muhammed Gazali / Kur’an’ın Konulu Tefsiri / bkz: 175
