Hayatta kimin ne kadar yaşayacağı bilinmez şüphesiz! Süresi ne kadar olursa olsun, anlamlı yaşamak en güzelidir. Hep başarılı ve mutlu kalmak, tüm gönüllerin isteği.
Yaşanılan yıllar anlamlı gelmediğinde yürekle beden arkasında kalan yıllara, çocukluklarına dönmek için derin ahlar çekilir. Kimisi yaptığı hataları tekrarlamamak için en başta, çocukluğuna dönmek ister. Kimisi çocuklar gibi neşeli olduğu hayatın tadına tekrar varabilmek için geriye dönmek ister. Kimisi de çocukların en güzel özelliklerinden biri olan korkusuz, çelişkilerden uzak yaşamak gibi çocukluğuna dönmek ister.
Çocuklukta sorunlar daha bir hafiftir, çözümlenmesi daha kolaydır sanki. Çocukluktan çıkıp da yaş ilerledikçe, dertler de büyük gelir insanoğluna. Öyle ki, bazen yaşadıkları karşısında kendini güçsüz hisseder. Sorunlarının çözümünde hiç yol alamadığını, karşısındaki duvarları yıkamadığını düşünür. Bazen gerçekten gücünün sınırında sınavlara tabidir, bazen de üstesinden kolaylıkla geleceği sınavlara
Bedene ve ruha ağır geleceği düşünülen zorluklar kolaylıkla aşılırken, bazen çok basit olayların üstesinden gelinemediği görülür. Kişi kendisiyle yapmış olduğu iç savaşta sorunu gözünde öylesine büyük bir hale getirir ki, sorun çözülmesi mümkün olmayan bir hal alır. Sorunun aşılamaz olmasına kendini şartlandırır.
Öğrenciliğimi hatırlıyorum da, üniversitede fizikokimya dersini, ikinci alışımda vermiştim. Birinci alışımda kitabın yüzüne bile bakmamıştım, çünkü herkes bu sınavı tek seferde kimsenin başaramayacağını, dersin çok zor, öğretmeninin notunun da çok kıt olduğun söylemişti.
Dolayısıyla, kendimi önceden şartlandırmıştım başarısız olmaya. Dersi ikinci kez aldığımda tüm moralimi toplamış, bu sınavı vermem gerektiğine inanarak masanın başına oturduğumda aslında hiç de zor olmadığını görmüştüm.
İşte size sorunlardan önce kendinizi yenmeniz gerektiğini anlatan bir hikaye
Bir bilge, bir göletin başında oturmaktadır. Susuzluktan kırılan bir köpeğin devamlı olarak gölete kadar gelip tam su içerken kaçması dikkatini çeker. Köpek susamıştır ama gölette her gelişinde sudaki yansımasını görüp korkar ve suyu içmeden kaçar. Sonunda köpek susuzluğa dayanamayıp kendini gölete atar ve kendi yansımasını görmediği için suyu içer. O anda bilge şöyle düşünür:
Bir insanın istedikleri ile arasındaki en büyük engel, çoğu zaman kendi içinde büyüttüğü korkulardır. İnsan bunları aşarsa, isteklerini elde edebilir.
Çevrenize baktığınızda, yanı başınızda duran konuyla ilgili örneklerin sayısını artırabilirsiniz:
- Başarısız olmaktan korktuğu için iş dünyasında atılım yapmadan yerinde sayanlar
- Sevmeyi ve sevilmeyi tüm kalbiyle istediği halde acı çekeceği düşüncesinden yüreğini insanlara açmayanlar
- Çok gülerse çok ağlayacağına inanarak, yaşamın tadına varamayanlar
- Monoton giden hayatı için değişiklik yapma cesaretinde bulunamayarak sürekli yakınanlar
- Yürek güzelliğinde daha çok beden güzelliğinin gerekli olduğunu düşünerek, beğenilmeme düşüncesi ile ruhlarının güzelliklerini açığa vuramayanlar
- Hep başkalarının motivasyonuna ihtiyaç duyarak yaşamda ilerleyebileceğini savunanlar
- Hedefledikleri yerlere gelebilmek için gerekli eğitime sahip olmadıkları düşüncesiyle gelişmek için çaba harcamayarak iç çekenler
Birçoğu sorunlarını kendileri büyütmekte, onları aşılamaz bir duvar haline getirmekte.
Olaylara çözüm odaklı değil sorun odaklı yaklaşarak mevcut durumu daha da güçsüzleştirmekte. Sorunlarınızın omzunuza kocaman bir yük gibi çökmemesini ve hedeflerinize ulaşmayı istiyorsanız önce;
- Kendinizi yenmeyi ve kendinize güvenmeyi deneyin
- Geçmişteki başarısızlık hikayelerinizin size tecrübe kazandırdığına inanın
- Sorunlar sizin üzerinize gelmeden siz onların üzerine gidin
- Öncelikle kendinizin güçlü yanlarını görmeye çalışın
- Yaşamınız için hedeflendiklerinizi sizin için önem sırasına koyun
- En önemlisi aldığınız bütün bu kararları tekrar hatırlamak ve zaman zaman kendi motivasyonunuzu arttırmak için not olarak okuyun
Unutmayın! Her zorluğa iki kolaylık verilmiştir. Kalp bile çalışırken önce sıkar, sonra genişletir.
Kaynak: Betül Erdoğan / Kalbin Mutluluk Rehberi / bkz: 29-31
